شاید تابه‌حال نام اختلال شخصیت اسکیزوئید را زیاد شنیده باشید. بسیاری از افراد فقط نشانه‌ها و تعریف محدودی را درباره این اختلال می‌شناسند. در حالیکه بهتر است برای فهم دقیق این اختلال، با تعریف علمی آن آشنا شوید.

اختلال شخصیت اسکیزوئید که با نام SPD شناخته می‌شود، نوعی اختلال پایدار و مزمن است که با انزوای اجتماعی، دوری از اجتماعات و بی‌تفاوتی نسبت به افراد و محیط زندگی خودش را نشان می‌دهد.

بهترین تعریف درباره این اختلال این است که:« اختلال اسکیزوئید الگویی فراگیر از نقایص اجتماعی و بین فردی است که عموما با گوشه‌گیری و دوری از اجتماعات، کاهش توانایی برای برقراری روابط صمیمانه با دیگران، تحریف‌های عاطفی و شناختی بروز می‌کند.»

بنابراین می‌توان گفت که این افراد به طور معمول گوشه‌گیر هستند و علاقه‌ای به برقراری ارتباط صمیمی با دیگران ندارند.

کسی که به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا است، ترجیح می‌دهد هر کاری را  به صورت انفرادی انجام دهد و در انجام این فعالیت‌ها بسیار خوب عمل می‌کند. فرد دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است به افسردگی نیز مبتلا شده و علائم این بیماری هم در او نمایان شود. به همین دلیل عموما این دو اختلال را با یکدیگر اشتباه می‌گیرند.

اختلال شخصیتی اسکیزوئید چیست؟

این اختلال شخصیتی باعث می‌شود تا فرد عمیقا به درون خود فرو برود و از ارتباط با جهان خارج باز بماند. افراد مبتلا به این اختلال، گوشه‌گیر هستند. درونگرایی شدیدی دارند و بیشتر به دنیای وهم و خیال تعلق دارند.

اسکیزویید نام نوعی اختلال روانی است که می‌توان آن را در 8 درصد جامعه‌ی جهانی یافت. معمولا افرادی که دچار این بیماری هستند به جامعه ستیزی و عدم داشتن هرگونه احساس متهم می‌شوند درحالی که افراد متخصص آنها را تنها افرادی می‌دانند که تعاملات اجتماعی باعث نارضایتی روحی آنها شده و در انزوای خود، آرامش بیشتری کسب می‌کنند. ممکن است این افراد با افراد سالمی که درونگرا هستند اشتباه گرفته شوند اما باید به این نکته توجه داشت که درونگرایی به عنوان یک اختلال شناخته نمی‌شود بلکه در حقیقت ترجیحی برای تعاملات اجتماعی و بروز احساسات است.

این اختلال چگونه تشخیص داده می‌شود؟

اضطراب و ناراحتی یکی از اولین مواردی است که هنگام مواجه شدن با یک بیمار اسکزویید متوجه آن می‌شویم. آنها در یک مکالمه هرگز حرفی نمی‌زنند که باعث طولانی و ادامه دار بودن مکالمه شود. معمولا با جواب‌هایی یک یا دو کلمه‌ای بی رغبت بودن خودشان را نسبت به صحبت کردن نشان می‌دهند و هرگونه تماس فیزیکی یا چشمی برای او عذاب آور است. برخلاف درونگرایان که می‌توانند از همصحبتی با دوستانشان لذت ببرند یا با دایره‌ای محدود از افراد رابطه‌ای اجتماعی داشته باشند، حس کردن عواطف، لذت بردن و شادی برای بیماران اسکزویید امری بسیار سخت و مشکل است درحالی که درونگرایان تنها در بروز احساساتشان مشکل دارند نه در داشتن آنها. بیماران اسکزویید ممکن است برای رهایی از مخمصه‌های اجتماعی، از بروز احساسات تقلبی و غیرواقعی استفاده کنند.

علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید:

اگر نگران وجود اختلال شخصیت اسکیزوئید در خود یا افراد مهم زندگی‌تان هستید، بهتر است در قدم اول به روان درمانگر یا روان‌پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک متخصص در زمینه اختلالات روانشناختی به خوبی می‌تواند شما را برای تشخیص بیماری یاری کند.

بنابراین از مشورت با افرادی که هیچ تخصصی درباره بیماری‌های مرتبط با روان ندارند، به طور جدی پرهیز کنید.

اما به طور کلی برای آن‌ که زمینه‌های اختلال شخصیت اسکیزوئید را در خودتان تشخیص دهید، می‌بایست حداقل چهار مورد از موارد زیر را در خود ببینید:

_ انتخاب همیشگی فعالیت‌های انفرادی

_ بی‌علاقگی نسبت به روابط صمیمانه یا عدم کسب لذت از آن

_ بی‌علاقگی یا علاقه بسیار اندک به برقراری رابطه جنسی

_ بی‌تفاوتی نسبت به تحسین و تشویق یا انتقاد

_ عدم بیان و بروز هیجانات و وابسته نبودن به دیگران

_ تجربه لذت بسیار اندک از فعالیت‌ها

در اینستاگرام ما را دنبال کنید تا هر روز با مطالب بسیار مفید خانم دکتر واثقی، بتوانید یه زندگی آرامبخش را تجربه کنید.
لینک اینستاگرام

اینگونه تشخیص داده شده است که این افراد غالبا اشخاصی هستند که دارای بهره هوشی بسیار بالا اما هوش هیجانی بسیار کمی هستند. این موضوع باعث می‌شود که نتوانند به خوبی ایده‌های مبتکرانه‌ای که در سر دارند را بیان کنند و از تمثیل‌های فراوانی استفاده می‌کنند. این افراد حتی علاقه‌ای به داشتن ارتباط با اعضای خانواده‌ی خود ندارند و هرگونه همصحبتی باعث رنجش آنها می‌شود. درنتیجه انتقاد و یا تشویق دیگران برای آنها اهمیتی نداشته و تنها نظر خودشان در رابطه با فعالیت‌هایشان دارای اهمیت است، این موضوع باعث می‌شود که کار انفرادی را نسبت به کار گروهی برتر بدانند. بسیار سخت می‌توانند به کسی اعتماد کنند و اینگونه درنظر گرفته می‌شود که آنها معمولا آسکشوال هستند و علاقه‌ای به ایجاد روابط جنسی ندارند و از آن لذتی نمی‌برند. به دلیل محدودیتی که در کنترل هیجان خود دارند، ممکن است به راحتی خشمگین شده و پرخاشگری کنند.

ابتلا به اختلال شخصیتی اسکیزوئید

دقیقا مشخص نیست که چرا افراد به این بیماری مبتلا می‌شوند اما به دلیل آنکه این بیماری عموما در سنین پایین نشانه‌های خود را بروز می‌دهد، دو فرضیه برای آن مطرح شده است. یکی از آنها عوامل ژنتیکی را دلیل وجود این بیماری می¬داند و تئوری دیگر، عواملی مانند محیط خانواده را دلیل بروز این این اتفاق می‌دانند.

درمان اختلال شخصیتی اسکیزوئید

درمان اسکزویید کار بسیار مشکلی است به این دلیل که خود بیمار علاقه‌ای به درمان ندارد و از وضعیت خود رضایت دارد، درنتیجه بسیار سخت می¬شود در مرحله‌ی اول او را راضی به درمان کرد و سپس بتوان کاری کرد که او به درمانگر خود اعتماد کند. با این که اسکزویید تا مدت زیادی همراه با شخص باقی می‌ماند اما این موضوع دلیل نمی‌شود که نتوان اثرات آن را از بین برد.

با اینکه مهم‌ترین عامل درمان، مصرف دارو می‌باشد اما نمی‌توان تاثیر همراهی و همدردی درمانگر در بهبودی بیمار را فراموش کرد.