اختلال شخصیت اسکیزوتایپال مانند سایر اختلالات شخصیت، الگویی طولانی‌ مدت از نوع خاصی از رفتار و تجربه است که به چشم دیگران عجیب‌ و غریب می‌آید. به‌ عنوان بخشی از این الگو، فرد مبتلا یا در رفتار خود با دیگران دچار سوءتفاهم و مشکل است و یا در احساس خود پریشانی زیادی را تجربه می‌کند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، افراد منزوی هستند که ترجیح می‌دهند از دیگران فاصله بگیرند و نمی‌توانند به‌راحتی رفتار دیگران را درک کنند و عکس‌العمل مناسب نشان دهند. آن‌ها اغلب، گفتار یا رفتارهای عجیب‌ و غریب از خود نشان می‌دهند و از نظر عاطفی رشد چندانی نکرده‌اند. این الگو از اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود و اگر فرد به دنبال درمان نرود، در تمام طول عمر خود با آن درگیر خواهد بود.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

این دسته از افراد در ظاهر، رفتار، سخن و تجارب ادراکی عجیب هستند و ناهنجاری‌های فکری مشابه مشکلات اسکیزوفرنی دارند. افراد مبتلا به این اختلال، افکار و عقاید عجیبی دارند.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال به نوعی اختلال گفته می‌شود که مبتلایان آن، اعتقاد شدیدی به مسائل خرافاتی داشته و در کنار دیگران احساس امنیت نمی‌کنند؛ به همین علت آنها را انزوا طلب می‌دانند. این بیماران برای ساده‌ترین اتفاقات روزمره نیز، علل‌هایی جادویی پیدا می‌کنند و معمولا اعتقاد بسیاری به مذهب دارند. این افراد نسبت به درک واقعیت، ضعف شدیدی دارند و همچنین به سختی می‌توانند در تعاملات اجتماعی احساس راحتی داشته باشند، و یا حتی هرگز این احساس به آنها دست ندهد.
رفتار افراد مبتلا به این بیماری، برای عرف اجتماع بسیار عجیب و غیرقابل درک بوده و حتی حرف‌های آنان ممکن است برای دیگران بی معنا به نظر بیاید.

چگونه می‌توان این اختلال را تشخیص داد؟

مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ، جزو افراد شبه متوهم قرار می‌گیرند، آنها به چیزهایی باور دارند که کاملا بدون منطق به نظر می‌رسند و یا برای اتفاقاتی بسیار ساده، دلایلی به دور از واقعیت می‌سازند. برای مثال آنها گربه‌ی سیاه را نحس دانسته و یا شکستن آینه را مصادف با بدشانسی مداوم می‌دانند. ظاهر و لباس آنها بسیار عجیب به نظر می‌رسد و در عین حال مخصوص خودشان است نه تقلیدی. همچنین آنها هنگام تعاملات اجتماعی، به شدت درونگرا هستند و کمترین وجهی از شخصیت خود را بروز نمی‌دهند. بدگمانی آنها درباره‌ی تمامی مسائل، اغلب موارد همراه آنها باقی می‌ماند. علائم این بیماری ممکن است بسیار شبیه به اسکیزوفرنی دیده شود با این تفاوت که ما در اینجا شاهد روانپریشی بسیار بیشتری هستیم و توهمات، به شکلی کمتر و زودگذر اتفاق می‌افتند. حداقل ده درصد از بیماران، در آخر دست به خودکشی زده‌اند.

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال:

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال ، پروسه‌ای پیچیده و زمان بر دارد. به دلیل بدبینی این افراد، اگر کوچک‌ترین اشتباهی توسط درمانگر سر بزند، اعتماد بیمار به کلی خدشه دار شده و ممکن است درمان دیگر صورت نپذیرد. اعتقادات و رفتارهای آنها نباید مورد تمسخر و یا قضاوت قرار بگیرد بلکه درمانگر باید در مرحله‌ی اول آنها را پذیرفته و و به آن احترام بگذارد. همچنین از داروهایی برای کمتر کردن خطا برای درک محیط و افکارهای آزار دهنده نیز استفاده می‌شود.
قطعا باید ما از این بیماران، انتظار مقاومت شدیدی را داشته باشیم زیرا آنها خود را سالم و بدون ایراد دیده و دیگران را به نادانی متهم می‌کنند. اما در آخر بخاطر مشکلاتی که در محل کار یا تحصیل ممکن است برای آنها در طول زمان ایجاد شود، مجبور به مشورت با دکتر خواهند شد.

علل ابتلا اختلال شخصیت اسکیزوتایپال:

نزدیک چهار درصد از جامعه‌ی بشری، دچار این بیماری شده است و دلیل ابتلا به آن، همچنان مانند یک راز باقی مانده، اما دانشمندان معتقد هستند که عوامل بیولوژیک، روانی و اجتماعی، هر سه به شکلی تلفیقی در ایجاد چنین شرایطی دست دارند. همچنین اگر این فرد در آینده موفق به تشکیل خانواده‌ای شود، ما می‌توانیم شاهد این موضوع باشیم که فرزندان او نیز دچار همین شرایط هستند. بنظر می‌رسد دلیل این اتفاق، تعامل عمیق و طولانی مدت آنها با بیمار باشد. ما این موضوع را به راحتی می‌توانیم در فرزندان افرادی که عضو گروه‌های تروریستی مذهبی هستند شاهد باشیم.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید تا هر روز با مطالب مهم، زندگی تان را بهبود دهید.
لینک اینستاگرام