نقل قول معروفی در فرهنگ آمریکایی وجود دارد که می‌گوید: «اگر به راستی عاشق فرزندتان هستید، اجازه بدهید که ترکتان کند.» یکی از مهم‌ترین وظایف والدین که گاهی نادیده گرفته می‌شود، پرورش فرزندانی است که مستقل و متکی به خود باشند. رشد کودکان همراه با نیاز تدریجی آنها به استقلال بیشتر است. اما والدین چگونه می‌توانند فرزند مستقل و با اعتماد به نفسی را تربیت کنند؟ نکاتی را در این زمینه بررسی می‌کنیم.
1. از انجام دادن همه کارها برای فرزندتان بپرهیزید!
شاید انجام دادن تمام کارها به وسیله‌ی شما، هم برای خودتان و هم برای فرزندتان راحت‌تر باشد اما به آنها هیچ چیزی را یاد نمی‌دهد. کارهای مختلف را به آنها آموزش بدهید و اجازه انجام دادن آنها را نیز به فرزندتان تقدیم کنید، اگر مشکلی داشته باشند، درخواست کمک می‌کنند. به یاد داشته باشید که اعتماد به نفس با انجام کارها به طور مستقل پدید می‌آید. از کارهای ساده شروع کنید، وقتی به پیش پزشک می‌روید به فرزندتان نیز اجازه صحبت کردن با دکتر را بدهید.
2. عشق، احترام و صبر
همواره عشق، احترام و صبوری خود را به فرزندتان نشان بدهید. با وجود این سه مورد، اعتماد به نفس او بیشتر می‌شود و تمایل به مستقل شدن پیدا می‌کند. اگر او متوجه حمایت و پشتیبانی شما باشد، از انجام اشتباهات ترسی نخواهد داشت.
3. مهارت‌های زندگی را به او بیاموزید.
بالاخره زمانی کودک شما بزرگ خواهد شد و اگر مهارت‌هایی مانند آشپزی، مدیریت پول و… را در کودکی یاد گرفته باشد، شخصیت قوی‌تر و مستقل‌تری خواهد داشت. از آنجایی که همه‌ی اعضای یک خانواده در زیر یک سقف زندگی می‌کنند، همه‌ی آنها نیز باید برای امور داخل خانه مسئول باشند. بهتر است بخشی از این مسئولیت‌ها را هرچند ساده، مثل مرتب کردن تخت و یا خالی کردن سطل آشغال را به کودکتان بسپارید. همیشه از کارهای درست فرزندتان قدردانی کنید. به طور مثال اگر فرزند کوچکتان خودش توانست دست‌هایش را بشورد، این کار او را تشویق کنید.
4. یک فضای مستقل به وجود بیاورید.
اجازه بدهید فرزندتان با خیلی از مسائل ساده و پیچیده روبرو شود، به آنها فکر کند و درصدد حل آنها باشد. فضای مورد نیاز را در اختیار کودک خود قرار دهید. باور کنید که تنهایی نیز در بسیاری از مواقع برای فرزند شما ضروری است زیرا به او فرصت تفکر و برنامه‌ریزی مستقل را می‌دهد. در بسیاری از تصمیم گیری‌ها او را شریک کنید، اجازه بدهید لباس‌هایش را خودش انتخاب کند، درمورد غذا نظر دهد و برای تفریحات خود برنامه‌ریزی کند.
5. اجازه اشتباه را به آنها بدهید.
آنچه در زندگی همه انسان‌ها اجتناب‌ناپذیر است، وقوع اشتباهات می‌باشد. همین اشتباهات هستند که بخش عمده‌ای از عمیق‌ترین یادگیری ما را تشکیل می‌دهند. والدین باید برخوردی مناسب و به دور از سرخوردگی نسبت به اشتباهات فرزندشان داشته باشند. برای مثال در برخورد با کودکی که برای امتحانی تلاش کرده اما نتوانسته نمره‌ی مدنظر را کسب کند، شما باید کیفیت تلاش او را ارزیابی کنید تا مبادا اعتماد به نفس فرزندتان از‌بین برود. این گونه برخورد علاوه بر تقویت حس استقلال‌طلبی و اعتماد‌به‌نفس، فضای خانوادگی سالمی بوجود می‌آورد که فرزند در آن بدون ترس تمامی مشکلات و ترس‌هایش را بیان می‌کند.
