خودشیفتگی با احساس قابل توجهی از خود مهم پنداری، عدم همدلی نسبت به دیگران، نیاز به تحسین بیش از حد و این باور که فرد منحصر به فرد بوده و شایسته برخوردی ویژه است، مشخص می شود. اگر با شخصی مواجه هستید که به طور مداوم این رفتارها را به نمایش می گذارد، ممکن است با فردی بسیار خودشیفته طرف باشید.

خودشیفتگی چیست؟

صفت «خودشیفته» افرادی را توصیف می‌کند که فکر می‌کنند آن‌ها مرکز جهان هستند و همه دنیا به دور آن‌ها می‌چرخد. این افراد دوست دارند همه توجه‌ها فقط به سمت آنان باشد و دائماً می‌خواهند که تحسین شوند. خود را بزرگتر و مهم‌تر از دیگران می‌دانند و تمایل دارند که همیشه مدیریت امور را به دست بگیرند.

همانطور که گفته شد افراد خودشیفته به هر قیمتی می‌خواهند خود را مرکز توجه قرار دهند. در جمع‌ها دائماً درباره حرفه خود و موفقیت‌هایی که حتی بعضی از آن‌ها را به دست نیاورده‌اند صحبت می‌کنند و صحبت‌هایشان اغلب اغراق‌ آمیز است. این افراد از این که به دیگران توجه شود ناراحت می‌شوند.

افراد خودشیفته کسانی هستند که خود را رهبران طبیعی می‌دانند، به نظرات دیگران توجهی ندارند و فکر می‌کنند از همه چیز آگاهی کافی دارند. البته این طبیعت انسان‌ها است که گاهی خود را ستایش کنند و خودخواه باشند اما افراد خودشیفته این خودستایی را به حد افراطی می‌رسانند. رفتار افراد خودشیفته متکبرانه است و به دیگران اهمیتی نمی‌دهند.

خودشیفتگی در دسته اختلال‌های شخصیت به آن دسته از افراد گفته می‌شود که خود را بسیار منحصر به فرد می‌بینند و در ذهن خود فردی مشهور و مهم هستند. این افراد به واسطه حس خودپسندی خود، تصور می‌کنند قادر به انجام هرکاری هستند، مشکلات و درد و رنج اطرافیان برای آنها اهمیتی ندارد، روابطشان بسیار شکننده و هدفشان از برقراری ارتباط با دیگران رسیدن به خواسته خود یعنی دریافت توجه و تحسین است.

افراد خودشیفته عاشق قدرت، ثروت و شهرت هستند و برای به‌ دست آوردن قدرت حد و مرزی روبه‌روی خود نمی‌بینند. در روابط خود سلطه‌گر‌ند و در دنیای خیالی خود فردی مشهورند که همه باید به آن‌ها احترام بگذارند. افراد مبتلا به اختلال خودشیفتگی نسبت به دیگر افراد احساس همدلی نشان نمی‌دهند. در عالم خیال و همچنین در رفتارهایشان، خود را بسیار بزرگ‌ و مهم می‌پندارند.

علائم خودشیفتگی:

1. شما به افرادی که از شما بهتر هستند حسادت می کنید.
2. شما فکر میکنید که فوق العاده با استعداد هستید.
3. شما در دوران دبیرستان از بچه های محبوب بوده اید.
4. شما با اعتماد کردن به مردم مشکل دارید.
5. شما فکر می کنید که در روابط عاشقانه تان می توانید تقلب کنید.
6. پدر و مادر شما وقتی که کودک بوده اید، به شما بسیار توجه می کرده اند.
7. شما از اینکه دیگران به شما توجه کنند و یا تحسین تان کنند واقعا لذت میبرید.
8. شما همواره با داشتن روابط عاشقانه مشکل داشته اید.
9. شما هیچ دوستی ندارید که بتوانید احساسات تان را به راحتی با او در میان بگذارید.
10. شما اغلب احساس میکنید از طرف همکاران و یا همسالان مورد نا عدالتی قرار گرفته اید.
11. شما از صحبت کردن لذت میبرید در جاهایی که اغلب مردم از گوش کردن لذت می برند.
12. در نظر شما، شما باید در هر کاری پیشرفت کنید.
13. شما دوست دارید در نظر اطرافیان تان معروف تر شوید.
14. شما اغلب احساس می کنید سزاوار چیز بیشتری هستید.
15. شما از اینکه تصمیمات مهمی بگیرید که اثرات قابل توجهی در زندگی دیگران دارد لذت می برید.
16. شما انتقاد را خیلی بد می دانید.
17. شما اغلب به بی احساس بودن نسبت به احساسات دیگران متهم می شوید.
18. یکی از نشانه های خودشیفتگی این است که شما به ندرت بدون فکر عمل می کنید.
19. شما گاهی اوقات ممکن است از دیگران جهت رسیدن به اهداف تان استفاده کنید.
20. خلق شما نوسانات زیادی دارد (حتی اگر در ظاهر نشان داده نشود).
21. دوست دارید که مردم شما را به عنوان یک فرد برتر، جذاب و یا خوش چهره برداشت کنند.
22. شما زمان زیادی را صرف حرکت بعدی تان در زندگی می کنید.
23. شما اغلب راهی برای اینکه از خود دفاع کنید و نگذارید شرمنده شوید پیدا می کنید.
24. شما از اینکه مورد قبول واقع نشوید ترس دارید.
25. اگر با شما ناعادلانه رفتار شود شما به شدت درصدد انتقام بر خواهید آمد.
26. وقتی که انتظارات تان برآورده نمی شود شما زود خشمگین خواهید شد.
27. دوستان تان می گویند شما دمدمی مزاج هستید.
28. شما در رویدادهای اجتماعی در مرکز توجه هستید.
29. شما به خود محور بودن محکوم شده اید.
30. شما ارزش هایی که به دست آورده اید را مبالغه می کنید.
31. در نظر شما اکثر مردم از شما پایین تر هستند.
32. شما هر قسمتی را که ناامن باشد را پنهان خواهید کرد.
33. شما انتقاد کننده هستید.
34. شما درباره موقعیت های اجتماعی خود زیاد صحبت می کنید.
35. شما زمانی که مردم نظرشان مخالف شماست بسیار آزار میبینید.
36. اگر کار گروهی در پیش باشد شما ترجیح می دهید آن را به دست بگیرید.
37. شما به هیچ وجه اجازه نمیدهید دیگران برایتان تصمیم گیری کنند.
38. شما درباره اینکه دیگران چگونه برداشتی از شما دارند بسیار نگران هستید.

مشکلات خودشیفته بودن:

• خیال‌ پردازی در زمینه موفقیت بی‌حد و حصر، هوش، زیبایی و داشتن اشتغال ذهنی برای عشق ایده‌آل
• نیاز مفرط به تحسین
• تحقیر و تمسخر افراد در رابطه با آن‌ها
• احساس محق بودن دائمی
• استثمارگری در رابطه با دیگران
• احساس حسادت به دیگران یا احساس حسادت دیگران به او
• رفتارهای متکبرانه و مغرورانه
• عدم تمایل برای درک و شناخت احساسات دیگران
• احساس خود بزرگ‌بینی به صورت مهم پنداشتن خود
• حس فوق العاده ای نسبت به خودشان و مهم بودن شان دارند.
• حس حقارت می کنند و نیاز به تحسین، تعریف و تمجید بیش از اندازه دارند.
• انتظار دارند که حتی بدون اینکه دستاوردی داشتند، تایید شوند و همیشه به عنوان برترین ها معرفی شوند.
• فانتزی هایی از موفقیت، قدرت، زیبایی، هوش، یا همسر کامل را دارند.
• معتقدند که برتر از همه هستند و تنها می توانند با افرادی که به اندازه خودشان خاص می دانند، ارتباط بگیرند.
• انحصار مکالمات و یا اینکه به دیگران پایین تر از خودشان نگاه می کنند.
• انتظارات خاصی دارند و نسبت به انتظارات خودشان، نگرانی های خاصی دارند.
• از دیگران استفاده می کنند تا به چیزی که می خواهند برسند.
• توانیی یا تمایل خاصی به شناخت نیازها و احساسات دیگران ندارند.
• به دیگران حسودی می کنند و معتقدند که دیگران به آن ها حسادت می کنند.
• رفتارهای متکبرانه و مغرورانه دارند.

راه های درمان خودشیفتگی:

درمان فراشناختی خودشیفتگی:

این روش درمانی به طور خاص برای درمان اختلال شخصیت خودشیفتگی ایجاد شده است. درمان فراشناختی شامل ایجاد درک عمیق تر از روابط بین فردی شخص با بررسی موقعیت های مختلف، خاطرات و الگوهای مکرر است.

به عنوان مثال، “افراد مبتلا به اختلال خودشیفتگی باید بدانند كه چگونه انتظارات دیگران خصمانه خواهد بود یا چگونه اهداف خود را مختل می كنند ، تا حد زیادی به صورت طرحواره رانده می شوند و از این دانش برای ایجاد استراتژی هایی برای تغییر استفاده می كنند.

” به علاوه ، افراد مبتلا به NPD یاد می گیرند که احساسات خود را شناسایی کرده و محرک های عاطفی اساسی را درک کنند.
تغییر در افراد  شامل نشان دادن این واقعیت است که، ایده های آن ها لزوماً واقعیت ندارند و می توانند موقعیت ها را از زوایای دیگری دیده و درک کنند .

روان درمانی حمایتی برای درمان اختلال شخصیت خودشیفتگی:

روان درمانی حمایتی ترکیبی از درمان های رفتاری و شناختی ، همراه با دارو (در صورت لزوم ) است.
روان درمانی حمایتی اغلب شامل آموزش دادن نحوه تنظیم و مهارت های اجتماعی و مدیریت انگیزه های مخرب و افکار تحریف شده است. همچنین در این روش درمانی اغلب از خانواده یا شرکای شخص کمک گرفته می شود.

دارو درمانی برای درمان اختلال خودشیفتگی:

هیچ دارویی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اختلال شخصیت خودشیفتگی تأیید نشده است. هنگامی که افراد مبتلا به این اختلال علائم شدیدی دارند که ممکن است برای ایمنی آن ها خطرساز باشد، در آن صورت ممکن است از دارو استفاده شود.

در اینستاگرام ما را دنبال کنید تا هر روز با مطالب بسیار مفید خانم دکتر واثقی، بتوانید یه زندگی آرامش بخش را تجربه کنید.
لینک اینستاگرام