اگر سالم به محل کارم برسم، وارد محیط کار می شوم، می بینم وزیر آمده و جلسه آغاز شد و رییس هم نگاه تندی به من می کند. یعنی بگذار وزیر برود، به اعمالت رسیدگی خواهم کرد.وزیر می رود. توبیخ کتبی، درج در پرونده.

عصر به خانه می روم. سلام می کنم، کسی جواب من را نمی دهد. سلام کردم،دیوار سلام، پاسخی نمی شنوم.

می بینم روی اپن آشپزخانه، یک کاغذ گذاشته شده است. خانمم نوشته: من و دخترم به خانه پدرم رفتیم، در دادگاه برای طلاق می بینمت.

حالا بیاید فیلم را به عقب برگردانیم، و از آنجایی که لیوان چای رو لباسهایم ریخت، ادامه بدهیم.

می توانم یک لبخند بزنم، به دخترم نگاه کنم، بگویم: عزیزم اشکالی ندارد، عمدی که نبود بابا. یک نگاه به خانمم می کنم، چشمکی به من می زند. یعنی: آفرین. چقدر خوب عمل کردی؟

به حمام می روم، سریع دوش می گیرم، می آیم. خانمم که شاغل است آماده شده، لباسهای محل کارشو پوشیده، لباس دیگری برایم آماده کرده و با لباس جدید من جلو حمام ایستاده.

دخترم سرویس مدرسه اش آمده، لباس مدرسه را پوشیده و نرفته. به آنها نگاه می کنم، عزیزای من چرا نرفتید؟ دیرتون شده. هر دو لبخند می زنند و گونه های من را از چپ و راست می بوسند.

لباسم را می پوشم. خانمم از من خداحافظی می کند، از در بیرون می رود. دخترم از من خداحافظی کرده و بیرون می رود. و هر دو بر می گردند، نگاهی به من می کنند، لبخندی می زنند، و دو تا بوس برای من می فرستند.

من خیلی شاد، شنگول، سرحال، سوار ماشینم می شوم. بحثی نداشتیم، کدورتی نداشتیم، دعوایی نداشتیم، نیازی به گاز دادن نیست، نیازی به عجله کردن نیست، دیرم نشده، نهایتا 3 دقیقه حمام رفتم، سریع دوش گرفتم و بیرون آمدم.

به محل کارم می روم. وزیر نیامده، همه هماهنگی ها را با مدیر انجام می دهیم. وزیر می آید، می رود، همه چیز به بهترین شکل خودش انجام می شود. و بعدش رییس مرا تشویق می کند، تشویق کتبی، درج در پرونده.

عصر با یک حال خوب به خانه می روم. از در که وارد می شوم، تا میخواهم سلام بکنم، دخترم و همسرم جلو می آیند، گونه هایم را می بوسند. حال همه ما خوب است. چه شام لذت بخشی می خوریم، و تمام اتفاقاتی که پشت سر هم می افتد، زیباست.