مهارت چهارم : مهارت موسیقیایی

مهارت چهارم برای پاسخ به این سوال که چگونه استعداد نوجوانان را کشف کنیم ، مهارت موسیقیایی است.

مشهود ترین چیزی که در مهارت های موسیقیایی این کودکان وجود دارد این است که این کودکان از شنیدن آهنگ ها بیشتر خوششان می آید و معمولا ترانه های آهنگ ها را حفظ می کنند. 

شنیدن صدای آژیر ماشین پلیس ، آمبولانس و آتش نشانی و حتی صدای تلویزیون را دوست دارند و حتی این ها رو نیز تقلید هم می‌کنند. 

صدای افراد مختلف را معمولا در می‌آورند و صدای افراد را تقلید می‌کنند . 

این سبک بچه ها می توانند موسیقی دانان خوبی و هرچیزی که ربطی به موسیقی داشته باشد ،شوند.

مهارت پنجم : مهارت های فنی 

مهارت پنجم برای پاسخ به این سوال که چطور استعداد کودکمان را کشف کنیم و آنها پرورش بدهیم ، مهارتهای فنی است.

مورد پنچم بچه هایی هستند که مهارت های یدی و فنی این بچه ها قوی تر است. 

اولین و مشهود ترین چیز در این بچه ها این است که معمولا والدین ابراز می کنند ، که برای بچه ام هر اسباب بازی که می‌خرم می شکند یا خرابش می‌کند. 

این کودکان از ید خود زیاد استفاده می کنند، اگر درخانه بخواهید که خاک یک گلدان را عوض کنید این کودکان صد در صد دوست دارند که در این کار مشارکت کنند.

این گونه کودکان می‌توانند از دستان خود  زیاد استفاده کنند و کسانی هستند که می توانند مهارت های فنی و یدی خود را قوی تر کنند.

این کودکان در آینده می توانند پزشک ، جراح ، مهندس مکانیک شوند و در این مشاغل بسیار قوی باشند.حتی یک مکانیک معمولی کسی است که مهارت های فنی قوی دارد .

مهارت شش : مهارت حرکتی و ورشی

مهارت ششم برای پاسخ به این سوال که چطور استعداد کودکمان را کشف کنیم و آنها پرورش بدهیم ، مهارت های حرکتی ورزشی است.

معمولا خانواده های این سبک بچه ها می‌گویند، مهارت های ورزشی و حرکتی کودکشان به گونه ای است که صبح تا شب بچه ها در حال بازی کردن هستند و شب هم هنگام خواب باز همان انرژی اول صبح را دارند. 

متاسفانه در جامعه ما حالا به دلیل کم حوصلگی‌های ما جدیداً به این سبک بچه ها سریعا برچسب بیش فعالی هم زده می‌شود.

بیش فعالی کودکان چیزی نیست که هر شخصی بتواند آنرا تشخیص دهد، حتما نیاز به چهار پزشک متخصص در این زمینه است که بتوانند تشخیص دهند که بچه بیش فعال است .

این گونه بچه ها معمولا دوست دارند که زیاد بازی کنند ، و اگر بخواهیم این کودکان را از پارک و یا جایی که بازی می کنند جدا کنیم، بسیار سخت است.

اگر بخواهیم به مکانی برویم این کودکان از نشستن در ماشین حوصله  شان سر می‌رود. 

اگر این کودک را پیاده ببریم راحتر می‌رود تا اینکه بخواهیم او را با ماشین به جایی ببریم. 

هم چنین برای این کودکان، در خانه نشستن مانند سم می ماند.سبک رفتاری مادر، وقتی خسته است، باعث می‌شود که این بچه ها اذیت شوند و نتوانند در زمینه استعدادی خود فعالیت کنند.

معمولا تعادل حرکتی این سبک بچه ها نسبت به بچه های دیگر بیشتر است و متعادل تر هستند. 

بچه هایی را دیده‌ایم که لبه یک جدول حرکت می کنند، این بچه‌ها می‌خواهند تعادل خود را حفظ کنند.

پس این کودکان دارای استعداد های حرکتی و ورزشی هستند و والدین باید نسبت به ذوق خود بچه ها،تشخیص مربیان ورزشی هیئت های استانی کودک را به بهترین رشته ورزشی راهنمایی کنند.

بدیهی است این بچه ها می‌توانند بهتر رشد کنند.

اتفاقا به والدین بچه هایی که خیلی جست و خیز دارند،خیلی انرژی دارند توصیه می‌شود برای اینکه انرژی این بچه تخیله شود در یک کلاس ورزشی ثبت نام کنید.

تا کمی از انرژی این کودک کاسته شود و بتواند آرام و قرار داشته باشد. 

نسبت به آن حجم و اندازه خانه‌های ما که هر روزه کوچک تر می‌شود و از طرفی هم استرس های جامعه در حال زیاد شدن است ،صد در صد لازم است که بچه ها در محیط های باز بتوانند خود را تخلیه کنند و در عین حال استعداد این بچه ها آزاد سازی شود . 

هر چند اگر این بچه ها تحت نظر باشند،والدین و مربیان بهتر می‌توانند زمینه رشته این کودک را پیدا کنند. 

این استعداد هست که ما را به سمت و سو می کشد ، اگر کودکی را که مهارت تفکر منطقی دارد را به موزه ببریم لذت میبرد، ولی اگر بچه ایی را با استعداد ورزشی به موزه ببریم ، کلا حوصله اش سرمی رود. 

پس این اشخاص استعداد هایشان ، زمینه های وراثتی شان متفاوت است ،در نتیجه خواسته های متفاوتی هم دارند و ما باید در خط خواسته های این کودکان عمل کنیم. 

به جای اینکه یک دیوار محکم بین خودمان و این افراد بکشیم ، باعث داد‌زدن و اذیت این افراد و خودمان بشویم،باید بگذاریم فرد در خطی که وراثت می‌گوید در جریان باشد.

مورد آخر هم خلاقیت است.

مهارت هفتم برای پاسخ به این سوال که چطور استعداد کودکمان را کشف کنیم و آنها پرورش بدهیم ، خلاقیت کودک می باشد.

خلاقیت از اول در وجود همه اشخاص وجود دارد. خلاقیت به تناسب می‌تواند تا دوازده سالگی رشد فوق العاده ایی داشته باشد. 

اما کودکانی که خلاق تر هستند ، شهود کارهای متفاوت در این کودکان بیشتر است. 

به عنوان مثال اگر یک سیب را به این کودک بدهیم و بگوییم که سیب را رنگ بکند ، به جای اینکه شاید سبز ، زرد و یا قرمز بکند ممکن است آبی یا صورتی بکند.

در اینجا باید معلم یا والدین، کودک را تشویق کنند نه اینکه بگویند: ماما سیب که آبی نمیشه ! سیب که صورتی نمیشه ! باید سبز ، زرد یا قرمز باشد. 

اگر برخلاف این   روش عمل کنیم ما به جای اینکه به این خلاقیت کودک قدرت بدهیم، به صورت ناخواسته و از روی دلسوزی استعداد او را کور می کنیم. 

خلاقیت ، استعدادی است که اگر ما با هر استعداد دیگری آن را ترکیب کنیم، باعث نوآوری و اختراع خواهد شد. 

این افراد معمولا دوست دارند لباس های غیر معمول به تن بکنند. این افراد دوست دارند اگر لباسی را که معمولا عموم  مردم دوست دارند  را جور دیگر بپوشند و همه اینها نشانه خلاقیت کودک است.