تاثیرات خشونت رسانه ای بر کودک

1)اتلاف وقت

تلویزیون و رسانه های اجتماعی وقت کودک را می گیرد و کودک دیگر نمی تواند زمانی برای فعالیت های مفید مانند بازی،قصه گویی ،همراهی با دوستان ، خانواده و یا حتی ورزش بگذارد . 

نتیجه:

• مهارت های اجتماعی ، ذهنی و ارتباطی کودک محدود می‌شود.

• عادات بد در کودک شکل می‌گیرد.

• این کودکان در کنار پدر و مادر همیشه پای ثابت تلویزویون هستند .

• این نوع برنامه ها فرصت های تفکر را از کودک سلب می‌کند .

2)افزایش خشونت

کودکان به طور متوسط ده هزار عمل خشونت آمیز را در تلویزیون می بینند.

• چینن تصاویری که شامل قتل و تجاوز می‌باشد،احساس ترس و وحشت را در خردسال برانگیخته می کند.

• بعضی از خردسالان بیشتر در معرض خطر هستند مانند کودکانی که اختلالات عاطفی دارند ، کودکانی که در یادگیری ناتوان هستند ، کودکانی که توسط پدر و مادر مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.

• خردسال هم برای رهایی از این احساسات منفی خود دست به اعمال بد می‌زند و پرخاشگر می‌شود . 

• اکثر کودکان ترس و ناراحتی خود را بیان نمی کنند بلکه از طریق اعمال پرخاشگرانه آنرا نشان می دهند.

3)مشکلات تغذیه ایی

همان طور که گفته شد تماشای تلویزیون زمان زیادی را از کودک می گیرد و کودک به سمت فعالیت های ورزشی و بازی نمی‌رود . 

این موضوع نشان می‌دهد که خردسالانی که تلویزیون نگاه می‌کنند ،آمادگی جسمانی کمتری دارند و به مرور زمان به سمت خوراکی های پر چرب از قبیل فست فود ،آبنبات و شیرینی کشیده می‌شوند.

تماشای تلویزیون تاثیر زیادی در چاقی کودکان دارد،البته تبلیغات تلویزیونی هم در این مورد بی تاثیر نیست . 

این تبلیغات در مراحل رشد کودک هم نیز تاثیرات منفی می‌گذارد.کودکان مفهوم فروش را درک نمی کنند کودک هر چیزی را که می بیند باور می‌کند و می خواهد همان چیز را داشته باشد . 

کودکان زیر هشت سال تفاوتی بین تبلیغات و سرگرمی قائل نیستند.برای کودکان یک برنامه تبلیغاتی مانند یک برنامه کارتون عمل می‌کند . 

بیش از شصت درصد این تبلیغات غلات ، آبنبات،غذاهای چرب و اسباب بازی های مختلف هستند .

کارتون هایی که محصولات اسباب بازی را تبلیغ می کنند ،از جذابیت های خاص تری برخوردار هستند. 

کودکان این محصولات را می‌خواهند و اگر این محصولات را نداشته باشند احساس کمبود می‌کنند .

4)مصرف مواد مخدر :

درست است که تلویزیون مواد مخدر را تبلیغ نمی کند و شما هم هیچ گونه تبلیغ را در این مورد نمی‌بینید .با این حال این کار به طور غیر مستقیم انجام می شود . 

زمانی که یکی از بازیکنان فیلم و یا کارتون سیگار روشن می کند ، مخصوصا اگر این شخصیت محبوب هم باشد روی کودک تاثیر منفی می گذارد . 

این کودکان در دوران نوجوانی تمایل بیشتری به مصرف دخانیات دارند . 

رسانه های تصویری به تلویزیون ختم نمی شود . امروزه شبکه های اجتماعی مانند یوتیوب ، اینستاگرام و توییتر چنین خشونت هایی را گسترش می‌دهند .

5)حساسیت زدایی نسبت به خشونت

کودکانی که شاهد خشونت رسانه ای هستند حساسیت زدایی خود را از دست می‌دهند، یعنی کمتر شوکه می‌شوند . 

این افراد نسبت به درد و رنج دیگران حساسیت کمتری دارند و با دیگران همدلی نمی‌کنند . 

رسانه های خشونت آمیر مخصوصاً بازی های خشن ، همدلی کودک را کم می‌کند.

بسیاری از بازی های محبوب شبیه به تکنیک های مدرن نظامی هستند که عواطف سربازها را نسبت به کشتار خاموش می کند . 

وظیفه شما در این مورد این است که در مورد رده بندی سنی بازی ها اطلاعات کافی داشته باشید . 

می‌توانید بازی های منفی را که تاثیرات منفی می گذارند به کل حذف کنید و یا برنامه‌ریزی داشته باشید که کودک در ساعات مشخص بازی کند. 

زمان بندی باعث می شود کودک برای وقت خود بیشتر ارزش قائل شود و اولویت ها را بشناسد.

6)ترس

یکی دیگر از پیامد های خشونت رسانه ای ترس است.بسیاری از کودکان پس از تماشای یک فیلم ترسناک خواب و خوراک ندارند . 

واقعیت این است که دنیای بچه‌ها ساده‌تر و لطیف‌تر از چیزی است که تصور می کنیم. خردسالان و کودکان به کوچک ترین چیزها حساسیت نشان می دهند و برای خودشان هیولا و دیو می سازند . 

کودکان به مرور زمان از اتاق تاریک،سایه ها و تنهایی می ترسند و نمی‌توانند عواطف خود را به درستی کنترل کنند . 

• این کودکان اغلب کابوس می‌بینند.

• از اختلالات خواب رنج می برند.

• بعضی از این کودکان آنقدر حساس می شوند که دچار وسواس فکری و اضطراب می‌شوند .

بعضی از این اختلالات عبارتند از : 

فوبیا و رفتار های پرخاشگرایانه ، انزوا ، افسردگی و ناامیدی ، وحشت شبانه و اختلال خواب ، اختلال و وسواس فکری ، اضطراب اجتماعی ، اختلال استرس پس از سانحه و اختلال پیش فعالی و نقص توجه نام برد .

 7)الگو برداری اشتباه

خشنونت رسانه ای به کودک یاد می دهد که پرخاشگری راه حل مناسب برای حل کردن مشکلات است . 

خردسالان با شخصیت های تلویزیونی و کارتونی همزاد پنداری می کنند و از آنها الگو می گیرند .

تحقیقاتی که توسط آکادمی اطفال آمریکا انجام شده است به نتایج نگران کننده‌ای رسیده اند که به آنها اشاره خواهیم کرد : 

• تقریبا نیمی از صحنه های خشونت آمیز توسط شخصیت های محبوب و جذاب انجام می‌شود. 

• هفتاد درصد این شخصیت ها هیچ پشیمانی از خود نشان نمی دهند.

• چهل در صد از این خشونت ها با طنز و خنده همراه هستند . 

• پیام و مفهوم بسیاری از این فیلم ها اشتباه است . 

• این رسانه ها خشونت را به عنوان ابزاری برای حل مشکلات معرفی می کنند. 

• در صورتیکه در دنیای واقعی پرخاشگری اصلا مناسب نیست و باعث ترس ، عدم کنترل و تحریک پذیری بیشتری می‌شود.