مقابله با ترس و اضطراب درونی 

بشر از ابتدای زندگی خویش تا به حال، خواستار غلبه بر ترس و اضطراب بوده است. ترس و اضطراب به معنای اخص کلمه، عبارت از خوف و بیم می باشد. 

اما در تعریف کلی، می توان گفت؛ ترس و اضطراب واکنشی در برابر محرک های وحشتناک و آزاردهنده است. 

اگر ترس و اضطراب منطقی و طبیعی باشد، مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد،چرا که گاهی اوقات، موجب می شود شخص با آگاهی و بینش کافی، از مشکلات و مسایل استقبال کند. 

در تمام سنین و دوران زندگی، تقریبا ترس و اضطراب به عنوان یک مساله، برای هر کسی وجود دارد. 

مثلا برای کودک ترس و اضطراب از تاریکی، برای میانسال ترس و اضطراب از درد جسمانی، برای سیاستمدار ترس و اضطراب از مضحکه شدن در جمع، برای ثروتمند ترس و اضطراب از فقر وجود دارد.

وقتی شما می‌ترسید، تغییرات فیزیکی زیادی در بدن شما اتفاق می افتد. 

• ضربان قلب  شما سریعتر خواهد شد. 

• مردمک چشمانتان گشادتر و نور بیشتری وارد آن می‌شود.

• و مقادیر فراوانی آدرنالین انرژی زا به جریان خون شما وارد می شود. 

گاهی قصد ترسیدن ندارید، اما ترس و اضطراب به سراغ شما می‌آید. همیشه از ترس و اضطراب، هراس نداشته باشید، زیرا ترس ها آنقدرها هم بد نیستند. 

در حقیقت ترس و اضطراب غالباً یک احساس مفید می باشد.

با ترسهای خویش چه کنیم؟ غلبه بر ترس و اضطراب یا خوش آمدگویی به آن؟ 

همه‌ی ترس ها بد نمی باشند، چرا که ترس و اضطراب مکانیزمی برای زنده ماندن است. اگر ترس نبود، زندگی دچار مخاطره می شد. 

اگر ما توان ترسیدن نداشته باشیم، آنقدر به لبه کوه نزدیک می شویم، که به پرتگاه سقوط خواهیم کرد. 

ترس و اضطراب مانند یک دوست خوب، ما را از گزند حوادث حفظ می کند، که بی جهت در خطر و مخمصه نیفتیم و با یک اعلان خطر ساده، به ما کمک می‌کند.

اما گهگاه همین ترس و اضطراب ، سد راه‌مان نیز خواهد شد. چرا که برخی از افراد، بی‌جهت می ترسند. 

مانند ترس و اضطراب از ارتفاع، آسانسور، خیابان و چیزهای دیگر که سبب ایجاد مشکلات فراوانی برای افراد می شود. 

بهترین شیوه غلبه بر ترس و اضطراب و راه های مقابله با ترس درونی چیست؟

1- به این فکر کنید که علت ترستان چیست؟

به هر دلیلی که می ترسید، فرقی نمی‌کند،فقط به دنبال پاسخ آن باشید که چرا می ترسید؟ 

مثلا: اگر از سگ می ترسید، آیا به خاطره‌ای بر می گردد که وقتی شما کودک بودید، سگ بزرگ همسایه و یا سگ چوپان در بیرون از شهر، شما را تعقیب کرده است؟ 

آیا ترس و اضطراب شما از صحبت در جمع و یا سخنرانی کردن، از این می‌باشد که در کلاس درس و یا در اجتماع دانش آموزان، نتوانستید صحبت کنید؟ 

بهتر است که علت ترس و اضطراب خویش را یافته و از پایه آن را ریشه کن کنید.

2- شاید مشکلات جسمی عامل ترس شما باشد. 

کسی که از ترس و اضطراب رنج می برد، باید حتما خود را مورد معاینات دقیق پزشکی قرار دهد. 

اگر بیمار، خسته و یا دچار سوء تغذیه هستید، احساس ترس و اضطراب رهایتان نخواهد کرد. 

فردی بود که از ترس های مداوم و بی مورد رنج می برد، بعدها مشخص شد، در مراحل نخستینِ کمبود قند می باشد. 

بنابراین از سلامت جسمی و کمبود احتمالی ویتامین های بدن خود کاملا اطمینان حاصل نمایید.

3- احساس خویش را بیان کنید.

بیان احساسات، بسیار به غلبه بر ترس و اضطراب شما کمک خواهد کرد. بهترین افراد برای صحبت با شما، کسانی هستند که مستقیما درگیر نگرانی‌های شما باشند. 

اگر بتوانید احساسات خود را با آنها در میان بگذارید، بدون اینکه آنها را به خاطر ترس‌هایتان سرزنش کنید، گام مهمی را برداشتید. 

اگر نمی توانید سعی کنید از یک دوست، معلم و کسی که با او احساس راحتی بیشتری می کنید، کمک بگیرید. 

از کمک گرفتن نترسید. جلو رفته و قدم بردارید. اگر بخواهید چیزی را تغییر دهید، یقیناً می توانید.

4- یاد بگیرید که در زمان حال زندگی کنید.

اگر بدترین ترس های خویش را صادقانه آزمایش کنید،پی می برید که شما قبل از وقوع و غلبه‌ی ترس و اضطراب، به خود همیشه می‌گفتید: چه اتفاقی می‌افتد اگر… .

کلمه “اگر” معضل بزرگی خواهد شد. بسیاری از ترس های شما زایده‌ی تخیلاتی هستند که اصلاً یا واقعی نیستند و یا پایه و اساس آنها چیزی است که به آن عارضه ” فرض کن” می‌گویند. 

فرض کن از امتحان رد شوم، فرض کن غمگین شوم. لطفا این جملات منفی را به کار نبرید. 

مارک تواین می گوید: شجاعت ، نشانه‌ی نداشتن ترس نیست، بلکه مقاومت در برابر ترس و غلبه بر آن می باشد.