7 راهکار درمان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی در دانش آموزان و نوجوانان

  1. خانه
  2. مقالات روانشناسي
  3. فضای مجازی
  4. 7 راهکار درمان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی در دانش آموزان و نوجوانان
رسانه های اجتماعی و بازی های آنلاین بخش بزرگی از فرهنگ نوجوانان در سراسر  دنیا و کشورهای توسعه یافته است.توجه به این نکته مهم است که بین رفتار معمولی نوجوانان و اعتیاد واقعی به اینترنت تفاوت زیادی وجود دارد.اگر شخصی واقعاً به اینترنت معتاد باشد، رفتارهای خاصی از خود نشان می‌دهد.
7 راهکار برای درمان اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی در کودکان و نوجوانان

اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی ، موبایل و بازی‌های کامپیوتری – عوارض و روش های درمان موثر

وقتی می گوییم اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی ، موبایل و بازیهای کامپیوتری، مقصودمان چیست؟!
اعتیاد به اینترنت به مشکلی اطلاق می‌شود و زمانی رخ می دهد که شخصی زمان زیادی را صرف استفاده از اینترنت کند. این استفاده بیش از حد از اینترنت می‌تواند شروع به ایجاد مشکلاتی در جنبه های مختلف زندگی یک فرد کند. 
اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی ،موبایل و بازی های کامپیوتری به معنای وابستگی به آن و ناتوانی در کنترل زمان هنگام استفاده یا بازی با آن، داشتن احساس ناخوشایند هنگام نبودِ آن و در ادامه مختل شدن جنبه هایی از زندگی شخص است.
برای مثال، ممکن است از تکالیف مدرسه، شغل یا گذراندن وقت با دوستان و خانواده خود غافل شود زیرا همیشه در اینترنت است.
علل اعتیاد به اینترنت شامل ژنتیک، تغییرات ساختاری مغز، عوامل محیطی و شرایط زمینه ای سلامت روان است.
از انواع اعتیاد اینترنتی می‌توان به اعتیاد به سکس سایبری، اعتیاد به روابط اینترنتی (آنلاین)، جستجوی اطلاعات و اعتیاد به رایانه یا بازی اشاره نمود.
این مقاله یک رویکرد 7 مرحله‌ای کاربردی و مؤثر برای راهنمایی افراد در مورد چگونگی ترک اعتیاد به اینترنت ارائه می‌کند و همچنین در رابطه با این نوع اعتیاد به طور خاص در کودکان دانش آموزان و نوجوانان صحبت خواهیم کرد.
خوانندگان از شناخت نشانه‌ها تا اجرای عادات سالم و جستجوی استراتژی‌های عملی برای بازگرداندن کنترل بر استفاده از اینترنت و بازگرداندن تعادل در زندگی آگاه خواهند شد.

علائم اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی :

– گذراندن زمان آنلاین بیشتر از آنچه در نظر گرفته شده یا برنامه ریزی شده 
– نادیده گرفتن جنبه های دیگر زندگی
– دروغ گفتن یا پنهان کردن میزان استفاده از اینترنت  
– نگرانی شدید در مورد آنچه که در فضای آنلاین در حال رخ دادن است
– درد و رنج ناشی از عدم فعالیت، کاهش یا افزایش وزن ناخواسته
– اختلالات خواب
– تلاش های ناموفق برای محدود کردن یا توقف استفاده از اینترنت.
– انزوا و ماندن در داخل اتاق به مدت زیاد
– افت تحصیلی و اختلالات آموزشی
– نادیده گرفتن مسائل شغلی و ارتباطی
– کم توجهی به سلامت جسمی و فیزیکی
– به هم خوردن زمان خواب و وعده های غذایی
– بهم ریختگی روانی و پرخاشگری بیش از حد
اگر این موارد را مشاهده کردید بدانید اعتیادی شکل گرفته و حتما باید تدابیری در خصوص از بین بردن آن بیاندیشید.
یکی از مباحثی که طیف وسیعی از والدین با آن مواجه هستند و مایلند که اطلاعات بیشتری در خصوص آن داشته باشند اعتیاد فرزندشان به گوشی موبایل یا اینترنت و بازی‌های کامپیوتری است.
پدر و مادر مسئولیت پذیر بدلیل نقش تربیتی و حمایتی که برای فرزند خود دارند پیوسته در فکر حل مشکلات و مسائل فرزندانشان هستند. 
بویژه در سنین کودکی و نوجوانی که فرد نیازمند توجه و مراقبت بیشتری است و همزمان در معرض اطلاعات وسیع و جدیدی از دنیای پیرامون خود قرار می‌گیرد.
هرچقدر والدین از سنین پایین تر تلاش کنند فرآیند تربیت فرزند را به درستی انجام دهند در سنین بالاتر دشواریهای کمتری دارند و توانایی‌شان برای اعمال قوانین درست فرزند پروری بیشتر است.
امروزه اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی و موبایل(استفاده بیش از حد از گوشی) نتیجه تغییر سبک زندگی است.
پیش از این و در سالهای قبل نیز بچه ها بازی می‌کردند و ارتباطاتی داشتند ولی این فعالیت‌ها بیشتر فیزیکی بود.اما امروزه بازی‌های فیزیکی جای خود را به بازی‌های کامپیوتری داده اند.
بنابراین می‌توانیم به این موضوع اشاره کنیم که امروزه اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی و اعتیاد به گوشی موبایل یک نگرانی جدی برای خانواده هاست.
اکثر کودکان ترجیح می‌دهند به جای بازی‌های فیزیکی وقت‌شان را با تبلت،موبایل یا بازیهای الکترونیکی پر کنند.
در بین کودکان و نوجوانان کمتر کسی است که به حداقل یکی از این وسایل دسترسی نداشته باشد.

باید ها و نباید های اعتیاد به اینترنت و فضای مجازی (7 راهکار برای پدر و مادرها) :

اگر بخواهیم نقش خودمان در ارتباط با فرزندانمان، یک نقش موثر و کارامد باشد، باید یکسری اصول را در این زمینه رعایت کنیم. 
توجه به این اصول و قوانین می‌تواند به شما کمک کند تا میزان استفاده‌ی فرزندتان از اینترنت، گوشی یا بازی های کامپیوتری را مدیریت کنید.

اولین راهکار این است که بدانیم، به عنوان والدین موظفیم قوانین خاص وضع کنیم. 

به طور مثال: به کودکتان بگویید که عزیزم تو امروز می‌توانی یک ساعت بازی کنی/می‌توانی یک ساعت از گوشی استفاده کنی.

دومین راهکار ثابت قدم بودن است. 

خیلی از ما قوانینی را وضع می‌کنیم، ولی درست زمانی که باید در عین مهربانی مقتدر باشیم، دلمان به رحم می‌آید و قوانین را اجرا نمی‌کنیم. 
کلمات خشن، تهدید کردن و گاهی اوقات گریه کردن و قهر کردن فرزندتان ممکن است به تبع این ثابت قدمی شما اتفاق بیافتد ولی شما روی قوانینی که می‌گذارید قاطع باشید.

سومین راهکار این است که عواقب نقض مقررات را برای فرزند خود توضیح دهید. 

مثلا به او بگویید: اگر امروز بیشتر از یک ساعت از گوشی استفاده کردی یا بازی کردی فردا به همان میزان از زمان بازی‌ات کم می‌شود. 
به عبارتی بچه ها باید بدانند که اگر زمان را رعایت نکنند یا تابع قوانین نباشند، چه تبعاتی برای آنها در پی دارد.

چهارمین راهکار این است که وقتی قانونی می‌گذارید تاثیر این قوانین را پیگیری کنید. 

اگر فرزند شما بداند که شما قوانین را پیگیری نمی‌کنید مطمئنا به روزهای قبل از وضع قوانین بر می‌گردد. یعنی قانون شکنی‌اش را بیشتر می‌کند. 
ممکن است قوانین برای فرزند شما ناخوشایند باشد، اما این کار در دراز مدت به نفع فرزند شماست. 
اینکه شما گوشی او را بدون خشونت و با اقتدار بگیرید یا اینکه وای فای را قطع کنید،قطعا با واکنش هایی از طرف فرزندتان روبرو می‌شوید.
اما نگران نباشید چرا که این موضوع بسیار طبیعی است.یادتان باشد که مدیریت با شماست.

پنجمین راهکار مدیریت زمان است. 

برای اینکه بتوانید زمان را مدیریت کنید حتما یک زمان سنج داشته باشید. این زمان سنج می‌تواند آلارم گوشی یا ساعت زنگ دار خودتان باشد.
این زمان سنج غیر مستقیم به بچه ها می‌گوید که من حواسم هست و به دقایق بازی یا استفاده تو از آن دستگاه توجه می‌کنم. 
اینگونه غیرمستقیم به او یاد می‌دهید که مراقب زمانش باشد.

ششمین راهکار استفاده از روش های جایگزین است. 

بهترین و موثرترین والدین آنانی هستند که اوقات فرزندان خود را با روش‌های جایگزین، غنی و پر کنند. 
مثلا با ورزش کردن، کلاس های هنری و مواردی از این دست که با علایق‌شان همسو باشد. 
پر شدن وقت آن ها با کلاس ها و فعالیت های مفید و مورد علاقه‌شان به طور طبیعی باعث می‌شود آن‌ها کمتر به سمت بازی های الکترونیکی یا اینترنت و موبایل بروند.

هفتمین راهکار این است که از ابتدا با فرزندانمان همراه باشیم.

از آنها و توانایی‌شان کمک بگیریم، آنها را وادار به مسئولیت پذیری کنیم، مثلا از آنها بخواهید در انجام کارهای خانه به شما کمک بکنند. 
اگر چه ما معتقدیم که نباید کودک یا نوجوان را مجبور به کاری کرد، ولی زمانی که شما فرزندتان را به انجام کاری تشویق می‌کنید به نوعی احساس غرور ،احساس رضایت و آرامش در او ایجاد می‌شود. 
این کار در دراز مدت برای فرزندانتان موثر است و یک نوعی از مدیریت زمان و جایگزینی و به عبارتی روشی برای جلوگیری از اعتیاد به موبایل و بازی های کامپیوتری و اینترنت است.
لازم به دانستن است که اعتیاد لزوما به معنای اعتیاد به مواد مخدر یا مواد صنعتی یا سنتی نیست. بر اساس نظر روانشناسان امروزه اعتیاد به بازیهای کامپیوتری، یکی از هولناک ترین اعتیادهایی است که افراد را درگیر می‌کند. 
زمانی که افراد این نوع بازی را انجام می‌دهند، در مغزشان اندروفین ترشح می‌شود و همین باعث می‌شود که افراد دچار نوعی از اعتیاد شوند. 
به همین خاطر است که بچه ها به خاطر لذت زیاد و ترشح هورمون های شادی آور زمان بسیار زیادی را صرف این نوع بازی می کنند. 
بنابراین لازم است که ما به طور خاص برای مدیریت استفاده فرزندانمان از بازی های کامپیوتری تدابیری داشته باشیم.

• توصیه هایی برای مدیریت استفاده از بازیهای کامپیوتری:

1- لپتاپ یا کامپیوتر یا پلی استیشن در داخل اتاق فرزندتان نباشد. 

این یکی از بزرگترین اشتباهات والدین است که برای راحتی خودشان و برای ساکت بودن محیط و فضای خانه به بچه ها اجازه می‌دهند ابزار های کامپیوتری مانند ایکس باکس ، لپتاپ و پلی استیشن را به داخل اتاق ببرند. 
یادمان باشد با این کار، غیر مستقیم و ناخواسته اعتیاد به بازیهای کامپیوتری را در فرزندانمان ایجاد می‌کنیم. بنابراین بهتر است که این وسایل داخل اتاق نباشند.

2- بهتر است زمان استفاده از بازی ها را محدود کنیم. 

طبق تحقیقات بچه هایی که زیر 10سال هستند روزی بیشتر از یک ساعت نباید از بازی های کامپیوتری استفاده کنند و بچه های بالای 10 سال تنها دو ساعت از روز اجازه استفاده از این بازی ها را دارند. 
برای این اعداد کارهای پژوهشی و تحقیقاتی انجام شده است و بیشتر از آن به طور قطع مضر است. 
ممکن است بگویید کودک یا نوجوانم ده ساعت هم می‌تواند بدون خستگی بازی کند، اما عوارض آن در درازمدت نشان داده می شود و دامن گیر خود او و خانواده خواهد شد. 
اگر به قوانین علمی معتقد هستیم باید این را بدانیم و سعی کنیم به این قانون بیشتر توجه کنیم.

3- بازی ها یا برنامه هایی را برای فرزندانتان پیش بینی کنید که با مقطع سنی آن ها تناسب و هماهنگی داشته باشه. 

می توانیم به سایت های معتبر مراجعه کنیم و بازی هایی را دانلود یا خریداری کنیم که مناسب سن آن ها باشد و تاثیرات منفی کمتری داشته باشد. 
ضمن اینکه نصب یا خرید بازی های فکری می تواند تا حد زیادی به رشد روانی فرزندانمان کمک کند.
همراهان عزیز امیدواریم با اجرای موارد ذکر شده در این مقاله، زندگی با کیفیت، دلچسب و سالم‌تری را کنار کودکان و نوجوانانتان سپری کنید.
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
دکتر زهره واثقی، مشاور و روانشناس خانواده و زوج درمانگر، متخصص در زمینه مشاوره پیش از ازدواج، اختلافات زناشویی،اضطراب، مشاوره تربیت کودک،اختلالات یادگیری کودک و آموزش مهارت های زندگی هستند و با توجه به سوابق زیادی که در زمینه های مختلف درمان گری دارند می توانند بهترین راهکارها و راه حل ها را برای شما ارائه دهند.دکتر زهره واثقی یکی از بهترین روانشناسان در شمال تهران هستند.
روانشناس خانم دکتر زهره واثقی
مقالات منتشر شده:

آخرین نوشته‌ها

تماس با ما

02166703576 - 02122214949
راه های ارتباطی با دکتر زهره واثقی
دسترسی سریع به مقالات
فهرست
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x