چکار کنیم حرف و دخالت دیگران برای ما مهم نباشد ؟

برای اینکه حرف و دخالت دیگران برای ما مهم نباشد باید عزت نفس خود را بالا ببریم.خیلی وقت ها وقتی می خواهیم برای هدفی تلاش کنیم که از نظر خیلی از انسان‌ها دست نیافتنی است.

ممکن است ما را مسخره کنند،اظهار نظر کنند، بگویند تو رویا پردازی و امکان ندارد به این هدف برسی و در مورد شکست های در ادامه راه صحبت کنند.

ولی این ما هستیم که انتخاب می کنیم که آیا به حرف و دخالت دیگران اهمیت بدهیم یا خیر و راه خودمان را برویم. 

برای موفقیت باید داخل گوش‌هایمان پنبه بگذاریم و حرف و دخالت دیگران برای ما مهم نباشد، وقتی بقیه انسان ها در مورد محال بودن آرزوهایمان با ما صحبت می‌کنند ما باید ناشنوا باشیم.

در مورد قضاوت های دیگران نیز مانند نحوه‌ی پوشش‌مان نباید به حرف دیگران توجه کنیم. 

ما نمی خواهیم روی عرف جامعه پا بگذاریم یا هنجارشکنی کنیم ولی باید طوری زندگی کنیم  که خودمان آن را دوست داریم. طوری که بعد از سالها از نوع زندگی کردن خود راضی باشیم.

ما هر مدل و شکلی زندگی کنیم انسان ها در مورد نحوه ی آن نظر خواهند داد و از آن اشکال خواهند گرفت. 

خیلی از قسمت های اهمیت به حرف و دخالت دیگران از دل خانواده ها بیرون می‌آید،چرا که حرف و دخالت دیگران برایشان مهم بوده و این ها نسل به نسل به ما منتقل شده است.

نمی‌توان باور خانواده را به طور کامل در مورد این موضوع تغییر داد اما اگر می‌خواهید برای زندگی و هدفتان تلاش کنید، نگران حرف و دخالت دیگران و نظرها و قضاوت‌های آنها نباشید. 

زیرا این ها موانع راه شما برای رسیدن به خواسته تان می شوند و نمی گذارند به راه و هدفتان ادامه بدهید.

ما یکبار به دنیا آمده و یکبار در این جهان حق زندگی داریم و دوست داریم آنگونه که دوست داریم زندگی کرده و خودمان برای زندگیمان تصمیم بگیریم.

پس باید تا جایی که می توانیم روی ذهنمان کار کنیم و این موانع را کمرنگ کنیم.سعی کنیم برای انتخاب هر چیزی از انسانها سوال نپرسیم. 

سعی کنیم از کسانی که تجربه های موفق داشته اند مشورت بگیریم و بعد خودمان تصمیم بگیریم و به ندای درونمان، علایقمان و آرزوهایمان  گوش بدهیم.

پس کسی نمی تواند برای شما بطور کامل تصمیم گیرنده باشد جز خودتان.

خودتان برای زندگی خودتان تصمیم بگیرید.

این ما هستیم که به انسان ها اجازه می دهیم تا چه مقدار به زندگی و حریم شخصی ما ورود پیدا کنند. 

اگر متاهل هستید این به شما و همسرتان برمی گردد که چه مقدار به خانواده های خود اجازه تصمیم گیری و دخالت در زندگی‌تان را می دهید. 

اگر مجرد هستید و با خانواده خود زندگی می کنید این شما هستید که به دیگران اجازه می دهید تا چه مقدار در زندگی‌تان نفوذ داشته باشند. 

درست است که ما تا یک زمانی که زیر سن قانونی هستیم باید اذن پدر داشته و تحت لقای پدر و مادر باشیم.

ولی بازهم می‌توانیم روی استقلال خود با شکوفایی ، توسعه‌ی فردی ،خودساختگی، قوی کردن توانمندی‌های‌مان به خانواده خودمان نشان دهیم که می توانیم برای خود تصمیم بگیریم. 

این ما هستیم که می توانیم با رفتارمان و نه تنها با حرف زدن بدون عمل و یا جنگ و یا دعوا، با دستاوردها و کارهایمان این را  ثابت کنیم و اعتماد خانواده را نیز جلب کنیم.

از این اعتماد سواستفاده نکنیم و از این آزادی و استقلال استفاده درست کرده و لیاقت این آزادی و استقلال را داشته ایم. 

مردم در نظر دادن آزاد هستند ولی این ما هستیم که نباید تحت تاثیر حرف و دخالت دیگران قرار بگیریم و این ما هستیم که تصمیم بگیریم تا کجا افسار زندگیمان را به دست آدم ها بدهیم.